وقتی با فیبر نوری سرو کار داریم، کیلومتر ها از شبکه های فیبر نوری را می بینیم که اماکن دور و نزدیک را به هم متصل می کنند. تجهیزات زیادی در این بین وجود دارند. ماژول SFP و اتصال دهنده و بقیه موارد چیست. سؤالهای زیادی ایجاد می شود:
- چه فیبر نوری را انتخاب کنید؟
- چه تفاوتی بین کابل تک حالته و کابل چند حالته وجود دارد؟
- چه کابل هایی با ماژول SFP مناسب هستند؟
- چه فاصله ای بین ماژول های SFP وجود دارد؟
مزایای اصلی شبکه های فیبر نوری شامل: افزایش فاصله انتقال (در بعضی موارد تا 120 کیلومتر)، مصونیت در مقابل با تداخل زیاد، محافظت در برابر دسترسی غیرمجاز (تداخل ، خواندن القایی و غیره) می باشد.
این اصل بر اساس نوری است که برای انتقال سیگنال استفاده می شود. نور از طریق منبع ایجاد شده و به سمت گیرنده فرستاده می شود. ماژول های (SFP (Small Form-Factor Pluggable از جمله لوازم پر کاربرد هستند. این قطعات فیبر را به تجهیزات انتهایی مانند سوییچ ها متصل می کنند. تعریف خلاصه ماژول SFP چیست ، وظیفه تبدیل اطلاعات را به سیگنال های نور و ارسال آن به داخل فیبر را دارد. در طرف دیگر سیگنال را دریافت به داخل سوییچ هدایت کند.
آشنایی با انواع ماژول SFP و تفاوت آن ها در چیست
تفاوت اصلی بین ماژول های مختلف SFP در نوع فیبر نوری است. به همین دلیل است که هنگام انتخاب ماژول ، ابتدا باید درباره نوع فیبر نوری تصمیم بگیرید.
ماژول های نوری چند حالته Multi-Mode
آنها برای استفاده با کابل چند حالته (MM) معمولاً از استاندارد 50/125 یا استاندارد 62.5 / 125 طراحی شده اند. ماژول ها از انتقال داده با سرعت حداکثر 10 گیگابایت بر روی امواج با ضخامت 850 نانومتر یا 1320 نانومتر پشتیبانی می کنند. انرژی نور برای انتقال داده ها استفاده می شود، یک دیود ساطع کننده نور به عنوان منبع استفاده می شود. چندین حالت تابش در امتداد فیبر نوری وجود دارد که هر کدام در زاویه منحصر به فرد خود قرار دارند. نقطه ضعف ماژول SFP و روش MM چیست؟ حداکثر فاصله تحت پوشش 550 متر است.
ماژول های نوری تک حالته Single-Mode
کابل تک حالته (SM) معمولاً از استاندارد 9/125 استفاده می شوند. در اینجا از فناوری دیگری استفاده شده است ، لیزر به عنوان منبع نور استفاده می شود، تابش در امتداد فیبر نوری در یک حالت پخش می شود، به طوری که فاصله انتقال داده به 120 کیلومتر می رسد.
همچنین ماژول های SFP با تکنولوژی WDM وجود دارد که در آن دریافت و تحویل سیگنال از طریق یک هسته واحد (با استفاده از یک کانکتور) اما در طول موج های مختلف انجام می شود. این یا تعداد هسته در هنگام ساخت شبکه را کاهش می دهد ، یا در پروژه هایی که میزان هسته با بودجه محدود است ، موجب صرفه جویی در هزینه می شود. در این فناوری فقط از یک فیبر نوری تک حالته استفاده می شود. از دو ماژول زوج برای سازماندهی اتصال استفاده می شود که هر یک از آنها دارای طول موج های مختلف (مخالف) گیرنده یا فرستنده هستند ، به عنوان مثال ، 1310 نانومتر و 1550 نانومتر.
هر فیبر نوری مطابق با استاندارد خاص 802.3 اترنت با سرعت مشخصی کار می کند. یادآوری این نکته ضروری است، زیرا هیچ عملکرد MDI / MDIX برای تشخیص سرعت خودکار در این دستگاه ها وجود ندارد.
بر این اساس، جدا از اپتیک، باید سرعت موردنیاز را انتخاب کنید: Fast Ethernet, Gigabit Ethernet or 10 Gigabit Ethernet
انواع کانکتور ماژول SFP چیست
در کنار تفاوت در نوع ارسال و دریافت اطلاعات، تفاوت در کانکتور نیز وجود دارد که LC یا SC باشد. در صورتی که شما استفاده کننده هستید این کانکتور ها از قبل در اختیار شما قرار دارد و فقط استفاده می کنید. اما در صورتی که مسئول راه اندازی هستید باید بدانید کانکتور ماژول SFP چیست ، تفاوت آنها را بدانید و مطابق با آن طراحی را انجام دهید. در بیشتر موارد کانکتور ماژول SFP از نوع LC است که در ایران به لیلا معروف است.
زمانی که پچ کورد فیبر را انتخاب می کنید باید ببینید هر طرف پچ کورد به کجا وصل می شود. برای مثال در صورتی که اتصال بین دو ماژول است، هر دو کانکتور یک شکل و LC است. پس پچ کورد فیبر نوری LC/LC یا به اصلاح لیلا به لیلا است. زمانی که ارتباط بین ماژول و پچ پنل است، و سمت پچ پنل SC است، پچ کورد SC/LC یا سارا به لیلا است.
اگر کابل و ماژول SFP شما دارای اتصالات متفاوتی هستند ، می توانید از آداپتور استفاده کنید.
نباید فراموش کرد که ماژول های SFP نه تنها برای فیبر نوری بلکه برای کابل شبکه RJ-45 نیز وجود دارد. این ماژول ها به SFP T معروف هستند.
بیشتر بخوانید: آشنایی با فیبر نوری